De kapitein weet het. De botsing met de ijsberg zal het schip onherstelbaar beschadigen. Om paniek onder de gasten te voorkomen speelt de muziek gewoon door. En worden drank en spijzen geserveerd. Zo kan zich een ramp voltrekken, die in eerste instantie onopgemerkt blijft.
De bemanning in de machinekamer wordt als eerste geconfronteerd met de realiteit. Langzaam begint het nieuws (en het water) door te sijpelen. Sommige gasten laten het eten staan. Waar rook is is vuur. Ze gaan op zoek naar de eerste de beste reddingsboot. En verruilen de warme eetzaal voor het koude water.
Anderen willen de gezellige avond niet missen. Ze hebben dik betaald voor de muziek en het heerlijke eten. Het zal vast zo'n vaart niet lopen. Als er echt iets aan de hand is zou de kapitein het toch vertellen? We kennen allemaal de vreselijke afloop. De Titanic zinkt. Er zijn niet genoeg reddingsboten en de paniek breekt uit. Meer dan de helft van de opvarenden overlijdt. Vooral gasten die 3e klas reizen. Velen krijgen een anoniem zeemansgraf.
Het verhaal van de Titanic is universeel. En op vele momenteel in de geschiedenis van toepassing. Ook nu weer. Ze zijn er allemaal. De matroos die probeert te waarschuwen. De (al dan niet dronken) kapitein die de waarheid censureert. De passagiers die het zinkende schip verlaten. En de passagiers die willen genieten tot het bittere einde.
De tijd zal leren hoeveel reddingsboten er dit keer beschikbaar zijn.Welke rol je ook speelt in deze slechte film, ons lot is met elkaar verbonden. En het hart zal blijven kloppen...
Comments