Home | Vrij Als Ik Wil

Het Gewilde Sprookje

Er was eens...

Een jongetje dat dacht te weten wat hij wilde.

Maar gaandeweg ontdekte hij

Dat hij niet zoveel te willen had.

Diep door het stof ging hij.

En zijn wil werd ont-Man-teld.

Waardoor de OerWond aan het licht kwam

En de Natuurwetten, de OerPrincipes, herboren konden worden.

Het uitbalanceren van het Mannelijke en Vrouwelijke Principe is begonnen.

Ik nodig je uit om mee op reis te gaan.

Naar de onderwereld, naar het mysterie van de Wil.

Home

OerWil

De OerWil

Dat wat ik onze OerWil noem is eigenlijk niets anders dan levensenergie. Die levensenergie stroomt idealiter vrij door ons heen. Ze zet ons aan twee psychische oerbehoeften te vervullen: Autonomie en Verbinding. Wij willen in wezen niets liever dan ons Zelf zijn, en dat samen met anderen beleven.

Bij een kind kun je vaak nog glimpen van de Oerwil herkennen. Het laat zichzelf zien en durft zijn emoties te uiten. Het wil tegelijkertijd anderen bij zijn spel betrekken. Want samen is het nog veel leuker dan alleen!

Ook de natuur zoekt voortdurend naar een evenwicht tussen autonomie en verbinding. De boom in het bos zorgt voor zichzelf. Tegelijkertijd zijn haar wortels verbonden met de organismen om haar heen.

Als we ons verbinden met onze natuur worden we de beste versie van onszelf. Een Gezond Ik. We voelen ons ons vitaal, gelukkig en leven in harmonie met onze omgeving. Er zijn gelukkig ook steeds meer volwassen mensen die deze natuurlijke toestand van de Wil belichamen.

De Ontwortelde Wil

Door stress en onbewuste (trauma)patronen wordt een kind vaak niet voorzien in zijn oerbehoeften. Dit verwart het kind en tast zijn wortels aan. De boom groeit scheef. Het kind gaat zich voegen naar de omgeving. Zijn wortels voeden anderen, in plaats van zichzelf. Hij groeit niet uit tot de sterke en gracieuze boom die hij in potentie is.

Ontworteling van de Wil verloopt vaak sluipend. Soms is er een keerpunt of trauma, dat direct een verwoestend effect heeft. Als de OerWil in een kind verstoord raakt zie je een verandering in vitaliteit, spontaniteit, vertrouwen en nieuwsgierigheid. Het kind wordt mentaler en reactiever. Zijn wil is primair gericht op het voorkomen van ervaringen die hem beangstigen, kwetsen of pijn kunnen doen.

Een Ontwortelde Wil knijpt de levensenergie af. Het gevolg is een niet helemaal aanwezig zijn. Dissociatie. Ontkoppeling van de levenskracht. Dit ondermijnt het opgroeiende kind. Vaak langzaam, en onzichtbaar. Maar eenmaal volwassen zal het vroeg of laat bezwijken onder zijn eigen gewicht.

De Bevrijdene Wil

De Bevrijdende Wil

De boom valt. De wilskracht vloeit weg. Wormen en schimmels. Er is geen ontsnappen meer mogelijk. Het oude leven sterft af. Doodeng. Gevoelens van paniek, radeloosheid, neerslachtigheid en vermoeidheid. Toch schuilt in deze crisis, in ieder stukje sterven, ook een kans. De kans om angsten die ons tegenhielden te doorleven en te transformeren. Een authentieke verbinding te maken met onszelf, en de wereld om ons heen. Het authentieke pad te wandelen.

Ik beschrijf dit bevrijdingsproces uitvoerig in mijn boek: Zo Vrij Als Ik Wil?. Toen ik dit boek jaren terug schreef was ik zelf nog lang niet klaar om mijn angst tegemoet te treden. Maar het boek wierp zijn schaduw vooruit. En donker werd het vanzelf. Alles wil doorleefd worden en het licht komen. De rups die vlinder wordt. De transformatie. Van afhankelijk naar autonoom. Van reactief, naar creatief. Van impulsief, naar constructief. Van verstrikking naar verbinding.

De Bezielde Wil

Als de Wil in een mens bevrijd is, kan de levensenergie weer stromen. De OerWil is nu bewust van zichzelf. En van dat wat gedaan wil worden. Een visioen daagt. Focus en toewijding zijn aanwezig. Stap voor stap kan het grotere Werk zich manifesteren. Vanuit de eigen kern. Met respect voor de omgeving. Co-creatie. Synchroniciteit. Flow. Door de bomen het bos weer zien. Het is prachtig om te zien hoe levensvreugde kan terugkeren.