Gijzelaars kunnen een bizarre sympathie ontwikkelen voor hun gijzelnemers. Dit fenomeen staat bekend als het 'Stockholm syndroom'. In 1973 bleven na de overval op een bank in Stockholm gijzelaars het opnemen voor hun gijzelnemers, ook na hun vrijlating.

Hoe bestaat het zou je denken? Hoe kun je sympathie ontwikkelen voor mensen die je van je vrijheid beroven? En negatieve gevoelens ontwikkelen voor mensen die je bevrijden? Een psychologische verklaring daarvoor is de enorme afhankelijkheid die de gijzelaars tijdelijk ervaren. Hun lot is letterlijk en figuurlijk in handen van de gijzelnemer. En als die je dan af en toe wat eten komt brengen...

Er bestaat overigens ook een omgekeerd fenomeen, het 'Lima syndroom', dat minder bekendheid geniet. Tijdens de gijzeling van de Japanse ambassade in Lima ontwikkelden gijzelnemers sympathie voor hun gijzelaars. Deze werden vervolgens in willekeurige volgorde vrijgelaten.

In Stockholm hebben ze hun lesje wel geleerd. Ze trappen er niet voor een tweede keer in. Helaas is de rest van de wereld nog niet zo ver. En het Lima syndroom is niet voor niets wat onbekend. Laten we beide syn-dromen achter ons laten. En onze echte dromen verwezenlijken.