Een Schaduw ontstaat waar licht ontbreekt. En er heeft wat licht ontbroken in onze geschiedenis. Onze collectieve Schaduw is immens.

We hebben collectief en individueel dus heel wat ‘Schaduwwerk’ te verrichten. Het was Carl Gustav Jung die deze term binnen de psychologie introduceerde.

Schaduwwerk is niet vrijblijvend. Schuwen we dit werk, dan zal de schaduw ons ten gronde richten. Jung stelde dat alleen Schaduwwerk een Derde Wereldoorlog kon voorkomen.

Ik moet eerlijk bekennen dat Schaduwwerk niet als eerste op mijn to-do lijstje stond. Ik wilde vooral genieten, plezier maken en ‘lichtwerken’. En negeerde de waarschuwingssignalen.

Dat ik daarmee ‘the dirty work’ voor me uitschoof snap ik nu. En de consequenties daarvan ook. De onderdrukte Schaduw vernietigde al mijn valse identiteiten, gehechtheden en patronen.

Op een dieper niveau dwingt de Schaduw onze authenticiteit te belichamen. In de spiegel te kijken. Uit te komen voor wie we werkelijk zijn.

Schaduwwerk is confronterend. Onthullend. Maar bovenal vervullend. Juist door het slijk. Diep in de drek. Vind je onverwacht de schat. Die altijd op jouw lag te wachten.