De snelweg is verleidelijk. Snel en comfortabel. Onderweg een broodje (on)gezond en een shotje cafeïne. Bij ongelukken is de ambulance snel ter plaatse. De stress, files en uitlaatgassen nemen we voor lief.

Het alternatief is een kronkelig pad. Dwars door de natuur. Hobbels en gaten. Water en bessen. Overgeleverd aan storm en wind. En de soms oorverdovende stilte. Er zijn toch mensen die voor het kronkelige pad kiezen. En dat leidt soms tot ongelukken. Dus komen de borden: 'LevensGevaarlijk'. En dat werkt. Minder mensen betreden het pad. Tot genoegen van de pomphouders, de take aways en de autodealers.

Maar er blijven eigen-wijze mensen. Die steevast het pad van de meeste weerstand kiezen. Hun apotheek is de natuur. Eten doen ze van de planten. En ze ontspannen onderweg. Voor hen is het goed zoals het is. Their Way and the High Way.

Op een dag verongelukken twee wandelaars. Het kronkelpaadje wordt opeens en voor onbepaalde tijd afgesloten. Tot verbijstering en woede van de wandelaars. Maar hun protest vindt geen gehoor. Het is voor hun eigen veiligheid. De snelweg is bovendien beschikbaar.

Een enkeling negeert het verbod en betreedt stiekem het pad. Het is spannend. Maar er blijken geen bewakers. Het is nog rustiger dan vroeger. De vogels fluiten. En heel soms passeert een geestverwant.

Hier stopt het verhaal voor nu.

Cliffhanger: Snelweg wordt plotseling afgesloten. Grote paniek! (Wordt vervolgd....)