De matrix kenmerkt zich door onechtheid. Imitatie. Imitatie stamt af van ‘imitari’. Nabootsing. Imago is eraan verwant. De matrix berooft ons van authenticiteit. In de matrix spelen we een rol. We leren hoe ons te gedragen. Op het werk. In de openbare ruimte. Maar ook thuis. Als vader. Dochter. Of partner. We kopiëren wat ons is voorgedaan. Leven op de automatische piloot. Het programma afdraaien. En dan een korte beloning. Dat ken ik maar al te goed. De matrix nam mij goed te grazen. Ik werd een agent. Een Mr. Smith. Die de matrix bewaakt. Onbewust. Want dat kenmerkt de agent. Handhaver van de norm. De normaliteit. Die ik ooit internaliseerde. En die mijn innerlijk kind achter slot en grendel zette. Het tegengif is originaliteit. Je masker afzetten. En je Zelf gaan voelen. Makkelijker gezegd dan gedaan. Want de Matrix is heel geraffineerd. En kent veel loopholes. Die authentiek lijken. Bevrijding beloven. Echt zijn. Dat is onze natuur. Kijk naar de kinderen. Ze leven nog buiten de matrix. En dat irriteert. Dus dankzij onze innerlijke Mr. Smith. En goed bedoelde opvoeding. Imiteren zij straks vrolijk mee.