De oude Grieken en hun wijsheid. Die gaat diep. Verder dan wij leren. Neem de stelling van Pythagoras. Een wiskundige formule. Waar een diepe alchemistische boodschap in verborgen zit.

Pythagoras was naast wiskundige een filosoof. En sjamaan. Maar dat weet bijna niemand. Deze disciplines zitten allemaal in zijn driehoek verstopt. Helaas leren we op school alleen de formule. Tijd voor een bijlesje.

Pythogoras keek goed naar mensen. En zag hoe ze met elkaar omgingen. Veelal horizontaal. Ik geef iets aan jou. En daar verwacht ik iets voor terug. Of ik pas me aan, in de hoop dat je me accepteert.

Pyhtagoras zag ook de gevolgen van het horizontale leven. Het voortdurende aanpassen. Geven. De mensen raakten uiteindelijk gefrustreerd. Werden destructief. En maakten relaties kapot.

Hij zag ook hoe een enkeling een andere route bewandelde. Verticaal. Radicaal zichzelf waren. Eerlijk. Zonder aanpassing. En hij zag de spirit. De vonk in hun ogen. Ze waren tevreden. En accepteerden hun lot.

Hii doorzag het drama in zijn eigen driehoek. Op de horizontale as. Waar mensen verstrikt raken. En hij zag het alternatief. De beweging naar boven. Via de schuine zijde. Naar de radicale waarheid.

De waarheid die zich op mysterieuze wijze verbindt met de Ander. Het leven om ons heen. En uiteindelijk weer spontaan bij ons terug komt. Vrij van verwachtingen. In overvloed.