Er zijn leugens in allerlei soorten en maten. Actieve leugens. Grote leugens. Leugentjes om bestwil. Of passieve leugens. Niet alles open en eerlijk vertellen. Geheimen.

Een leugen verstoort je frequentie. En resulteert in een parallelle werkelijkheid. Die niet op één lijn ligt met De Waarheid. Dat wat daadwerkelijk gebeurd is. En dat heeft gevolgen.

De leugen maakt ziek. Of gek. Of allebei. Niet meteen zichtbaar. Maar heel subtiel. In de loop der tijd. Inter-generationeel. Het geheim van een overgrootmoeder ontwricht een hele familie.

Haar nakomelingen missen iets. Cruciale puzzelstukjes. Zonder dit door te hebben. Want hun frequentie heeft zich aangepast. Aan de parallelle werkelijkheid. En de leugentjes om bestwil.

De Waarheid keurig weggemoffeld. Onder het tapijt. Wel zijn er verslavingen. Ziekten. En iemand die gek is geworden. Medicijnen slikt. Zodat niemand er last van heeft.

Wat als ze zou hebben ge-weten? De gevolgen kennen? Zou ze de ongemakkelijke waarheid spreken? Haar e-moties ontladen? Haar frequentie verhogen? Uit liefde voor haar (klein)kinderen?