Fouten van jezelf door de vingers zien. En ondertussen een ander de maat nemen. Een wijd-verspreid psychologisch overlevingsmechanisme.

Met name onder mensen met een lage eigenwaarde. Onzekere mensen dus. Die een goed bedoelde tip als een aanval op hun bestaan ervaren.

Onzekere mensen willen geen feed-back. Maar ‘voeden’ zich met de fouten van anderen. Waardoor ze zich even minder onzeker hoeven te voelen.

Een vicieuze cirkel. De lage eigenwaarde i.c.m. de feedback-weerstand leidt tot stagnatie. Geen groei en bloei. Maar meer van hetzelfde.

Deze monocultuur put de bodem uit. Mislukte oogsten zijn het gevolg. Maar dat is de natuurlijk de schuld van het weer. En het weer is de schuld van de mens. En de mens is sowieso schuldig.

En zo komen we bij de kern. De erfzonde. Een psychologische meesterzet. Waardoor de mensheid gedoemd lijkt tot minderwaardigheid. Tot de balk en de splinter. En selectieve dodenherdenkingen.

Of versplinteren we de balk? Openen we de ogen? Voor de grootsheid van ons Zelf. De on-schuld. De hemel op aarde. Het kan. Vandaag.

Fijne Bevrijdingsdag. (Een ervaringsdeskundige)