Via ‘fawning’ kom je automatisch bij ‘co-dependency’. Ik had er tot twee jaar geleden nog nooit van gehoord. Terwijl ik er dagelijks mee te maken had. De blinde vlek van menig ervaringsdeskundige.
Wederzijdse afhankelijkheid. Wat is daar mis mee? Nou, wat niet? Voor deze ongezonde vorm van afhankelijkheid betalen we de hoofdprijs. Het verlies van ons ware Zelf. Onze eigenheid.
Co-dependente kinderen voegen zich naar de behoeften van hun ouders. Ouders die op hun beurt afhankelijk zijn van hun kinderen. Hun loyaliteit nodig hebben. Erkenning. Om de eigen leegte te vullen.
Het kind van zulke ouders heeft eigenlijk geen keuze. Het kan alleen bestaan als het zichZelf opoffert. De eigen behoeften negeert. Grenzen verwaarloosd. Emoties verdringt.
Na het opgeven van de eigenheid volgt de beloning. Acceptatie. Een harmonieus en comfortabel bestaan. Maar schijn bedriegt. In zichZelf woedt de niet gevoerde strijd onbewust voort.
En zo groeit het co-dependente kind op tot een co-dependente volwassene. Vaak zonder dat hij het door heeft. Een blinde vlek. Van zichzelf. Gefaciliteerd en versterkt door de maatschappij.
Co-dependente mensen weten in te voegen. Snappen wat er verwacht wordt. En houden rekening met anderen. Geen wonder dat de buitenwereld co-dependente mensen als prettig ervaart.
Het woord is wat misleidend. De co-dependente mens is niet per se afhankelijk. Hij wil misschien zelfs regelmatig alleen zijn. Want relaties kunnen hem benauwen. Of op zijn minst moeizaam verlopen.
De co-dependent heeft namelijk nooit geleerd zijn behoeften te uiten. Grenzen aan te geven. Hij begint altijd enthousiast. Maar loopt ergens onderweg leeg. Dan volgt frustratie. En projectie.
En dan leren we de andere kant kennen. De altijd vriendelijke man of vrouw wordt kritisch. En grillig. Vooral thuis. Want buiten de deur weet de co-dependent zich natuurlijk goed te houden.
Co-dependentie doorbreken is ingewikkeld. Het begint met dit patroon herkennen. En vervolgens de rekening teruggeven. Dwars tegen het vierde gebod en je conditionering in. It’s the only way out.
Doe je dat niet is te voorspellen wie het volgende kind van de rekening wordt…
Comments