In de afgelopen jaren ben ik het werk van de Duitse professor en psychotherapeut Franz Ruppert enorm gaan waarderen. De eerste keer dat ik hem live mocht ontmoeten was op de eerste Crazywise Conference.

In Franz’ visie op het functioneren van de menselijke psyche staan de gevolgen van psychisch trauma centraal. Als gevolg van trauma ‘splitst’ onze psyche om te kunnen overleven. We creëren voor onszelf zo een (fictieve) realiteit die beter te verdragen is.

Psychisch trauma, zo stelt Ruppert, kent eigenlijk altijd een biografie/geschiedenis. De basis van ons brein wordt in de eerste levensjaren gelegd. Ontbreekt het in deze eerste levensjaren (deels) aan de psychologische basisbehoeften -autonomie & verbinding- dan worden we getraumatiseerd in de ‘Liefde’ en in onze ‘Identiteit’.

Door deze oer-trauma’s worden onzeker over onszelf. En verliezen we het contact met onze eigen Wil. Hierdoor vinden we het moeilijk om aan te geven wat we nodig hebben en wat onze grenzen zijn. Consequentie daarvan is dat we makkelijker in onveilige, ongezonde situaties belanden, die ons verder kunnen traumatiseren.

De pijn hiervan maskeren we vervolgens met nieuwe verdedigingsmechanismen. De werkelijkheid of de waarheid over onszelf wordt steeds verder toegedekt. We raken steeds verder van huis. Als we de waarheid over onszelf in de loop der tijd niet ont-dekken zullen we zelfs geneigd zijn om onbewust de trauma’s die wij hebben ervaren ook anderen aan te doen. We worden van slachtoffer dader….

Ergens vorig jaar (toen we ons gezicht moesten maskeren, elkaar niet meer mochten aanraken, en ons niet meer vrij mochten bewegen) moest ik aan Franz Ruppert en zijn zeer treffende beschrijving van de menselijke psyche denken. Het was voor mij zo duidelijk dat wat er zich in de wereld afspeelde te duiden viel met zijn visie op trauma. Slachtoffers van vroegkinderlijk trauma herhalen op latere leeftijd onbewust deze trauma’s op hun eigen kinderen. En als ze toevallig macht hebben over andere mensen ook op hen…

Ik dacht, zou Franz zijn eigen visie ook betrekken op datgene wat er zich nu om ons heen afspeelt? En ik werd niet teleurgesteld. Franz bleek al heel vroeg in 2020 de situatie te zien voor wat hij was en zich uit te spreken. Uiteraard met het risico dat er karaktermoord zou volgen.

In de visie van Franz kan alleen de Waarheid de splitsing van de psyche en de Waan die daarvan het gevolg is helen. En ik deel deze visie volkomen. De waarheid en niets dan de waarheid kan ons uit deze crisis helpen. Al is hij nog zo ongemakkelijk.

Ik raad iedereen aan om de boeken van Franz Ruppert te lezen, en/of deze Engelstalige video over de huidige tijd te bekijken. Als we vanuit trauma-geïnformeerd bewustzijn naar onszelf en de wereld om ons heen leren kijken, zou het kwaadaardige (wetiko)virus deze winter alsnog als sneeuw voor de zon kunnen verdwijnen.

Doen we dat niet, of in onvoldoende mate, dan is de ongemakkelijke waarheid dat velen in het onbewuste daderschap zullen stappen en de mensheid opnieuw door een hele donkere periode heen zal gaan. Maar de Waarheid heeft de natuurlijke neiging om ergens vroeg of laat aan het licht te komen. We willen namelijk helemaal geen onecht, leugenachtig of plastic leven. We willen ons natuurlijke authentieke zelf zijn! En daar gaat deze tijd over…dat is de polariteit die we in onszelf en in in de wereld om ons heen nu zo sterk mogen ervaren. De strijd tussen ons getemde Ego en onze wilde Ziel.

Het is niet de vraag of, maar wanneer we de ongemakkelijke waarheid over onszelf gaan durven zien. De ongemakkelijke waarheid is dat we ons hebben laten temmen. Al eeuwen en eeuwen. En dat we dit op onze beurt met onze kinderen laten gebeuren. En geloof me, uit eigen ervaring kan ik zeggen dat de ongemakkelijke waarheid over mezelf en mijn aandeel in deze waanzin uiteindelijk vele malen dragelijker en productiever is dan de gemakkelijke leugen…